گزارش

این یک کلیپ خبری از گزارشگر NewYork Times است که خبرنگارش در سفری به اصفهان تهیه کرده جایی از این کلیپ بود که  من واقعا نمیدونستم گریه کنم یا بخندم اصلا گریه و خنده قاطی شده بود خنده ای از سر ذوق که مردم ما چقدر میفهمن و گریه ای که چرا و تا کی باید در دنیا تحقیر شویم به قول همین خبرنگار زنان ایرانی از پوشش اسلامی لباس هایی طراحی کردن که خیلی زیباتر اونها را جلوه میده و اون جوانی که به گذشته پر افتخار ایران تکیه میکنه. یا اونجا که یک پیرمرد 70 ساله روستایی از اسلام گریزی با تفسیر ساده و روستایی خودش میگه. اخرش هم خبرنگار به رسم ایرانیان به نیت آینده ایران فال حافظی از یک دستفروش میخرد که در آن آینده ای پر از گل و شراب برای ایران پیشبینی میکند. پس پشت پرده چیه این ویرانی ازکجاست. به خدا همین مردم که همیشه از خودمون بد میگیم بهترین مردم دنیا هستند فقط فکرش رو بکنید که چقدر تبلیغ و تلاش میشه که فکر طالبانی رو تو ذهن مردم بندازن و همه چی رو هم میبندن امّا هنوز ما از همین همسایه های عرب و ترک خود جلوتر و بهتر فکر میکنیم که هیچکدوم از بوق های تحجر رو ندارن اینه که من همیشه به ایرانی بودن خودم افتخار میکنم هر چند که پاسپورتم را با هزار دستگاه و قیافه مشکوک چک میکنند. امّا وقتی که تو صدای خلبان یک هواپیمای خطوط بین الملی را که با زبان فارسی در برابر چشمای حیرت زده مسافران به مسافران ایرانی پرواز خوشامد میگه میفهمید که چه ملّت بزرگی هستیم. امید که روزی ایران برای همه ایرانیان باشد.